· Riyad-us-Salihin

Kiedy żebranie jest dozwolone?

Imam Abu Zakariya Yahya An-Nawawi (zm. 676H)
źródło: “Riyad us-Salihin” (ogrody bogobojnych) 1/57/536

Przekazał Qabisa ibn al-Muchariq, że był żyrantem pożyczki i poszedł
do Proroka (pokój z nim) w poszukiwaniu pomocy w spłacie. Prorok
(pokój z nim) powiedział: „Poczekaj, aż dostaniemy jałmużnę [spłynie
zakat] i dam Ci z tego [potrzebną kwotę]” a później dodał: „Qabisa,
żebranie jest niedozwolone, poza trzema osobami: poręczycielem długu
(gwaranatem) – dla niego żebranie jest dopuszczalne dopóki nie wypłaci
się, a po tym powinien się powstrzymać [od żebrania]; osobą, której
majątek zniszczyła klęska [żywiołowa] – może żebrać do momentu
osiągnięcia samowystarczalności; osobą w skrajnej potrzebie [głód],
pod warunkiem, że trzech mężczyzn godnych zaufania spośród jej ludu,
potwierdzi prawdziwość ubóstwa – dla niej żebranie jest dozwolone
dopóki nie zdobędzie środków na utrzymanie. Poza tymi trzema, wszystko
otrzymane dzięki żebraniu jest niedozwolone, a odbiorca zużywa to
niezgodnie z prawem”. (Zebrał Muslim)

Allah objawił w Koranie co znaczy:

{I czy [Twój Pan] nie znalazł cię biednym, i nie wzbogacił cię? Przeto
sieroty – nie uciskaj! A żebraka – nie odpychaj! A o dobrodziejstwie
twego Pana – opowiadaj!}
(Surah Ađ-Đuĥaá, 93:8-11)

Tłumaczyła UkhtiHagar