Szeich Muqbil bin Hâdi`i al-Wâdi`i
Źródło: Idżâbatus sâ’il, str. 483

Pytanie: Czy wszyscy ze współczesnych władców muzułmanów są niewiernymi?

Odpowiedź: Władcy muzułmanów w dzisiejszych czasach nie sądzą według Księgi i Sunny, niemniej jednak, niewiarę uznać można tylko, gdy istnieją jasne dowody. Prorok (sall allâhu `alejhi ła sallam) powiedział: „Ktokolwiek mówi do swego brata Kâfir, to jeśli nie jest on tym kim go nazwał, osąd ten powróci do niego.”

I kwestia ta (takfîr) obejmuje zarówno prezydentów muzułmanów jak i królów, ponieważ droga i metodologia jest jedna. Różnią się tym, że niektórzy z nich publicznie okazali zło: jak Kaddafi który znieważył Sunnę Wysłannika Allaha (sall allâhu `alejhi ła sallam), poddał wątpliwości Koran i historię o ludziach jaskini (w nim zawartą), i podobnie Abu Raqîbah, oraz Hâfiz Asad, jak również Saddâm Hussejn i władcy Adn, ponieważ ujawnili swój komunizm i nagonkę na Islam. Zatem władcy muzułmanów nie idą w kierunku Islamskim, nawet jeśli tak mówią w radiu czy w swych przemówieniach.

Zapomniałem także o jednym, mianowicie o Imamie zbłąkania i dadżdżalu tych czasów, który szerzył zło i zwalczał ludzi sunny w Iranie, i ujawnił swą brudną wiarę mówiąc miedzy innymi: „Nasi Imamowie osiągnęli poziom, którego nie osiągnął żaden Prorok zesłany ani żaden Anioł!” Jest on zatem przywódcą zbłąkania, a teraz pragnie tego poziomu dla siebie samego, i pragnie aby przekazano mu cały autorytet tak aby zawładnął ziemiami muzułmanów, przed czym szukamy schronienia u Allaha. I Rafidhâh Szi`ah są źródłem wszelkiego zbezczeszczenia w islamie.

Jeśli jednak chodzi o uznanie niewiary, to nie możemy o to osądzić tych których znamy, jak na przykład prezydent Jemenu, król Arabii Saudysjkiej i prezydent Egiptu. Nie możemy ich osądzić o niewiarę, i wierzymy że są zmuszeni do swego postępowania, a ci co ich zmuszają do tego to Ameryka i Rosja, i prosimy o Pomoc Allaha. Jednak uznanie niewiary (nie mając jasnych dowodów na nią) nie jest częścią właściwego wezwania, i nie prostuje to Islamu. Władcom tzeba doradzać, i uczeni zobowiązani są (wadżib) ten obowiązek spełniać, gdyż Allah Błogosławiony powiedział:

{Dlaczego ich rabini i kapłani nie zabronią im grzesznej mowy i zjadania tego, co zakazane? Jakże złe jest to, co oni robią!} (Surah Al-Ma’idah, 5:63)

Zatem obowiązkiem ludzi wiedzy jest aby doradzali władcom muzułmańskim.