Szeich Bin Bâz
źródło: Kitâb Madżmuu’ Fatâua wa Maqâlât Mutnawwi’ah li Samâhat, tom. 7, str. 132

Jeżeli żył on (muzułmanin) w kraju oddalonym od reszty świata muzułmańskiego, lub w dalekiej części Afryki gdzie nie ma dookoła (innych) muzułmanów, wtedy brak świadomości (pewnych rzeczy, jakich jak np. obowiązek modlitwy, pielgrzymki, zakaz cudzołustwa, [ribâ] itp)] może zostać uznany (przez Allâha] za usprawiedliwiony; jeżeli umrze w tym stanie to Allâh osądzi go; podlegał będzie tej samej kategorii co ludzie którzy żyli w czasach [fatrah] (okres między Prorokami). Właściwą opinią jest, że (ludzie ci) zostaną poddani próbie w Dniu Zmartwychwstania: jeżeli przejdą ją pomyślnie i podporządkują się, wejdą do Raju, jeżeli będą nie posłuszni wejdą do Piekła. Ci, którzy żyli wśród muzułmanów i dopuszczali się [kufr], zaniedbywali powszechnie znane obowiązki, dla nich nie ma usprawiedliwienia, albowiem kwestie te są jasne, a dookoła nich są muzułmanie, którzy poszczą i wykonują hadżdż. Allâh jest tym, do którego zwracamy się o pomoc.