Imâm Muhammad bin Hibbân al-Bustî
(zm. 354H – rahimahullâh)
źródło: Rawdhat-ul-´Uqalâ’ wa Nuzhat-ul-Fudhalâ’, str. 44-47

al-Ahnaf bin Qays przekazał, że ´Umar bin al-Khattâb powiedział:
„Ahnaf! Ten kto dużo mówi, wiele popełnia błędów. Ten kto popełnia wiele błędów, traci wstydliwość. Ten kto stracił wstydliwość, traci bogobojność. Ten kto stracił bogobojność ma martwe serce.”

´Alî bin Bakkâr powiedział:
„Allah zamknął język za czterema wrotami. Za ustami które ze sobą walczą, i za zębami które ze sobą walczą.”

Mądry człowiek winny być sprawiedliwy względem swych uszu i swych ust, wiedząc że dostał on dwoje uszu i jedne tylko usta, tak by słuchał więcej niż mówi. Jeśli powie coś, być może będzie tego żałował. Jeśli zachowa milczenie, nie będzie żałował. Łatwiej cofnąć ciszę, niż to co się powiedziało. Człowiek jest władcą słowa dopóki go nie wypowie, zaś wypowiedziane słowo ma władzę nad osobą która je wypowiedziała.

Abûd-Dardâ’ powiedział:
„Wystarczy to że nieustannie się kłócisz byś był niesprawiedliwy. Wystarczy być zawsze debatował, byś był grzesznikiem. Wystarczy byś zawsze mówił, byś był kłamcą. Jedynym wyjątkiem jest mowa na rzecz Allaha .”

Ka´b-ul-Ahbâr powiedział:
„Prostolinijność składa się z dziesięciu części. Dziewięć z nich to cisza.”

Język mądrego człowieka kryje się za jego sercem. Gdy pragnie coś powiedzieć, konsultuje to ze swoim sercem. Jeśli jest w tym korzyść, mówi. Jeśli nie, zachowuje milczenie. Zaś serce ignoranta znajduje się na czubku jego języka. Mówi cokolwiek mu wpadnie na język. Ten kto nie chroni swego języka, nie rozumie swej religii.