Allah ta`ala objawił w Koranie co znaczy:
{O wy, którzy wierzycie! Nie bierzcie sobie Bitânah (bliskich przyjaciół, doradców, pomocników itp.) spoza waszego grona [z poza waszej religii, lub z dala od drogi prostej]; tacy nie omieszkaliby wam szkodzić; chcieliby, abyście się znaleźli w utrapieniu. Zawiść zionie z ich ust, a to, co kryją ich piersi, jest jeszcze gorsze. Wyjaśniliśmy wam znaki, jeśli jesteście rozumni!} (Surah Âli Imrân, 3:118)

Abu Hurairah (radiallahu `anhu) przekazał że Wysłannik (sal allahu `alejhi ła sallam) powiedział,
„Człowiek znajduje się na religii swego przyjaciela, niechaj każdy z was uważa z kim się przyjaźni.”
(Sahih: Sunan Abu Daûd, Kitab al-Adab, nr. 4815, [al-Albâni, Silsilah as-Sahîhah (nr.927)])

Abu ad-Dardâ (radiallahu `anhu) powiedział,
„Częścią fiqh jest wybór tych z którymi się chodzi, których się odwiedza i z kim się siedzi.”
(Al-Ibânah, 2/477)

Imâm Al-Auzâ’î powiedział,
„Nikt kto ukrywa przed nami swą innowację, nie będzie w stanie ukryć przed nami swego towarzystwa.” (Al-Ibânah, 2/476)

`Abdullâh bin Mas’ûd (radiallahu `anhu) powiedział,
„Sądźcie (rejony) ziemi po imionach im przypisanych, i sądźcie człowieka po jego towarzyszu.”
(Al-Ibânah, 2/479)

Dla zainteresowanych tematem polecam (niestety w języku angielskim):

> Maniery towarzystwa w Islamie
[Szeich Badr-ud-Diin al-Ghazzii (zm. 984H – rahimahullaah)]

> Narrations from the Salaf Concerning Judging One by His Companionship
, 6 pages. [PDF])