Imam Ibn Qayyim al-Dżawziyyah
źródło: al-Fawâid, str. 151-152, Al-Istiqaamah, Nr. 2

Twoje życie obecnie znajduje się pomiędzy przeszłością a przyszłością. To co minęło można naprawić poprzez taubah (skruchę), nadam (żałobę) i istighfar (proszenie Allaha o przebaczenie). I nie jest to ani męczące ani mozolne tak jak praca fizyczna, gdyż są to uczynki serca.

Jeśli zaś chodzi o przyszłość, to możesz ją naprawić powstrzymując się od grzechów. A porzucenie tego to po prostu unikanie pewnych rzeczy i odnalezienie w tym spokoju. To także nie fizycznie męczące i nie wymaga wielkiego trudu i mordęgi. Jest to raczej zdecydowane postanowienie w sercu, które uspoki resztę twego ciała i myśli. Tak więc ani przeszłość, ani przyszłość nie jest fizycznie męcząca.

Uwagę musisz jednak skupić na teraźniejszości. Jeśli ją zmarnujesz, to zmarnujesz możliwość znalezienia się pomiędzy tymi którzy zostali ocaleni. Jeśli o nią zadbasz, korygując to co minęło i to co ma nadejść, to osiągniesz szczęście, spokój i wieczne błogosławieństwo.

Jednak troska o tereźniejszość jest trudniejsza niż troska o przeszłość lub przyszłość, gdyż wymaga od ciebie abyś przestrzegał tych uczynków, które dla twojej duszy są najbardziej korzystne.