Szeich Muqbil bin Hâdî al-Wâdi’î
(zm 1422H – rahimahullah)
źródło: Qam’-ul-Mu’aanid wa Zajr-ul-Haaqid-il-Haasid, str. 331-333
[ http://www.al-athariyyah.com/media/pdf/manhaj/the_reality.pdf ]

Dżamal-ud-Din al-Afghani i Muhammad 'Abduh al-Misri oraz Raszid Rida który ich naśladował, oni wszyscy zniszczyli podpory Islamu, jedną po drugiej.

Jego (Dżamal-ud-Dina) student, Muhammad 'Abduh powiedział: Zaprawdę, hadisy o Dadżdżalu (antychryście) są jedynie symbolem i przesądem. I zaprzeczył też, że słońce wzejdzie z zachodu, a jest to jednym ze znaków Dnia Ostatecznego. Przeczył też temu, że pień drzewa płakał, że księżyc był rozdzielony. Cuda które zostały przekazane w Księdze i Sunnie tak go drażniły, że Muhammad Raszid Rida – uczeń Muhammada 'Abduh – powiedział: Zaprawdę, to co zostało wspomniane w Quranie (odnośnie cudów), powstrzymało wielu Europejczyków od przyjęcia Islamu. Zatem wierzył, że jeśli Quran nie wspominał by tych cudów, to byłoby lepiej, i ci Europejczycy przyjęli by Islam.

Ci ludzie mieli zbłąkane serca.

Dżamal-ud-Din al-Afghani i Muhammad 'Abduh byli agentami wrogów Islamu, pomagając im obalić państwo Osmańskie. Bez względu na to jakie w nim były klęski, to nadal było to państwo Islamskie.

(Szeich Muqbil podaje tu wiele przykładów ich zbłąkanej interpretacji Koranu oraz cudów w nim opisanych).

Ktokolwiek chce się zapoznać z ich zbłąkaniem, niech przeczyta Tafsir al-Manaar (latarnia), a bardziej podobny jest on do ciemności niż do światła.

I zamiast przypisywać im tytuł odnowicieli religii, bardziej zasługują na tytuł odnowicieli zbłąkania.

Niektórzy ludzie mówią, że Dżamal-ud-Din al-Afghani i Muhammad 'Abduh wstąpili do Masonerii, po to aby się dowiedzieć o niej. Inni zaś mówią, że wstąpili do Masonerii ale, że później okazali za to skruchę. A gdzie są tego dowody? Dwóch defetystów, to najłagodniejsze co można o nich powiedzieć. Raczej byli zbłąkani, i sprowadzili innych na manowce. Byli narzędziem wrogów Islamu, przez które niszczyli Islam.