Szeich Sâlih bin Fawzân al-Fawzân
źródło: al-Minhah ar-Rabbâniyyah fî Szarh al-Arba´în an-Nawawiyyah, str. 166-167

Prorok (sallâ Allâhu ´alayhi wa sallam) powiedział:

“Gdy dokonujecie uboju, róbcie to w jak najlepszy sposób. Ostrze ma być ostre, a zwierzę wypoczęte.”

Ubój może być aktem czci, zaś celem uboju jest pożywienie, bądź skrócenie cierpienia zwierzęcia (którego życia nie można uratować).

Nie znęcaj się nad zwierzęciem ciągnąc je i szarpiąc. Nie ciągnij je za uszy. Nie zarzynaj tępym nożem. Nie powalaj zwierzęcia na ziemie, by je trzymać w oczekiwaniu na śmierć. Wszystko to jest zakazane, ponieważ powoduje dodatkowe cierpienie.

Obowiązkiem jest dokonać uboju w najprostszy i najszybszy sposób. Gdy zwierze zostanie ubite, trzeba się upewnić czy nie żyje, zanim zacznie się je patroszyć i dzielić mięso. Zaczekaj aż zwierze przestanie się ruszać. Tak długo jak się rusza, ma duszę. Zostaw je w spokoju aż pewny będziesz że umarło. Dopiero wtedy można przystąpić do patroszenia i dzielenia.

Uboju ma dokonywać rzeźnik który jest biegły w swym fachu. Osoba która tego nie potrafi, nie może ubijać ani szkolić się na zwierzętach, jako że powoduje to cierpienie. Jedynie mistrz w swym fachu może ubijać.

Ubój ma być szybki i sprawny. Zwierzęcia nie wolno ciągnąć. Nie wolno go bić. Nie wolno go trzymać w zamknięciu przed ubojem. Ubój ma być jak najszybszy, i jak najmniej bolesny. Zwierze ma być wypoczęte. Tak Allah nakazał nam dokonywać uboju. To jest częścią naszej religii.