Muhammad Nâsir-ud-Dîn al-Albânî
(zm. 1420H – rahimahullâh)
Źródło: Silsilat-ul-Hudâ wan-Nûr, 24.
Pytanie:
Kiedy można uznać, że dowody zostały ustalone przeciwko konkretnej osobie (Iqamat ul-Hudż’ah), tak by uznać go za niewiernego (kafir)?
Al-Albânî:
Po pierwsze, obowiązkiem jest wziąć pod uwagę obie osoby – tą która przedstawia dowody, oraz ta przeciwko której dowody są przedstawione. Jeżeli osoba która przedstawia dowody, rzeczywiście jest uczonym, Księgi i Sunny, to jest to pierwszy warunek.
Drugim warunkiem jest, że uczony ten musi mieć zdolność przedstawiania dowodów w sposób jasny i zrozumiały, w czystym Arabskim, jeśli (osoba której przedstawia dowody) jest Arabem, bądź w innym języku (jeśli osoba której przedstawia dowody jest obcokrajowcem). Dowodem jest werset,
{My wysyłaliśmy posłańców przemawiających tylko językiem swojego ludu, aby mogli jasno tłumaczyć.} (Surah Ibrahim, 14:4)
Tak więc jeśli uczony przedstawia te dowody w sposób jasny i zrozumiały, w (ojczystym) języku ludzi do których przemawia, i jednocześnie ma odpowiednią wiedzę, wtenczas można uznać, 'Przedstawiłem dowody’. Niemniej jednak, to odnosi się jedynie do jednej strony, do uczonego, warunki drugiej strony to inna kwestia.
Druga strona [czyli osoba przeciw której dowody są ustalane], czy osoba ta posiada zdolność rozumowania, czy jest ona przygotowana by przyjąć… przepraszam, źle się wyraziłem. Czy osoba ta, jest umysłowo przygotowana by zrozumieć, nie tylko przyjąć? Dowody mogą być jasne i jednoznaczne, jednak i tak mogą być odrzucone przez osobę która nie chce ich przyjąć, która jest bałwochwalcą (muszrik) lub niewiernym (kafir).
Pragnę to powtórzyć raz jeszcze.
Jeśli osoba jest umysłowo przygotowana by zrozumieć dowody, a jednocześnie pierwszy warunek – dotyczący osoby która dowody te objaśnia – jest spełniony, następnie osoba ta pojmuje dowody które są jej tłumaczone, wtedy można uznać, że dowody zostały przeciwko niej ustalone.
Jednak trudno jest mi to sobie wyobrazić.
Trudno jest mi sobie wyobrazić, by osoba która ustala dowody spełnić mogła warunki wcześniej wymienione, jak również osoba przeciw której dowody są ustalone spełnia warunki. Czy rzeczywiście dowody te pojmuje? Dlatego też, błędem jest stwierdzenie „Dowody zostały ustalone przeciw tej czy innej osobie.”
[…]
Tak więc nie pozostaje nam nic innego, jak powierzyć to Allahowi, Wzniosłemu, Wszechwiedzącemu, gdyż On jedyny zna rzeczywistość osoby która dowody przedstawia, jak i osoby przeciw której dowody są ustalane. Allah jedyny wie, czy dowody zostały ustalone, czy nie. Pan nasz wie co kryją serca ludzkie, i On jest Sędzią.
My zaś, postępujemy według tego co jest jawne, względem każdego Muzułmanina, który świadczy że nie ma bóstw wartych czci, prócz Allaha, i że Muhammad jest Jego Wysłannikiem.