Imâm Muhammad bin Ahmad bin ´Abdil-Hâdî al-Maqdisî
(zm. 744 H – rahimahullah)
źródło: as-Sârim al-Munkî fîr-Radd ´alâ as-Subkî, str. 138
Salaf byli zgodni (idżma) co do tego że ten kto odwiedza (grób Proroka) nie prosi Proroka o nic o co go proszono gdy żył, ani o nic o co będzie się go prosić w Dniu Zmartwychwstania. To dotyczy wstawiennictwa (Szafâ’ah)1, prośby (dua) o przebaczenie i wszystkich innych próśb.
Jedyne co do czego przodkowie mieli różne opinie, to czy właściwe jest by stać przy jego grobie i wznosić modły (dua do Allaha), i przekazać mu salam. Niektórzy uważali że przekazanie mu (sall allahu alayhi wa sallam) salaam, ma swoje uzasadnienie w jego słowach:
„Za każdym razem gdy muzułmanin przekazuje mi salaam, Allah przywraca memu ciału duszę, tak abym mógł mu odpowiedzieć.” (Sunan Abu Dawud, nr 2036)
Tak więc niektórzy zalecali by przekazywać Wysłannikowi Salam [stojąc przy jego grobie], inni zaś uznawali że taki uczynek wykracza poza zrozumienie tego hadisu.
1 Szeich `Abdul-Azîz ibn Bâz powiedział:
Szafâ’ah (mediacje) które będą miały miejsce w Dniu Zmartwychwstania to sześć, dobrze znanych opartych na dowodach Szari`ah. Trzy [pierwsze] z nich są szczególne dla Proroka (Muhammada). Tych sześć to:
1. Główna Szafâ’ah, którą jest aby rozpoczął się sąd dla tych którzy nań zostali zebrani;
2. Szafâ’ah dla Ludzi Raju aby do niego weszli;
3. Szafâ’ah [Proroka Muhammada] aby kara została złagodzona dla jego wujka, Abu Taalib, aby umieszczony został w płytkiej części Piekła. Ten rodzaj mediacji jest szczególny dla Proroka względem jego wujka Abu Taalib. Dla innych nie-wierzących nie istnieje mediacja. Allâh mówi: {I nie pomoże im wstawiennictwo wstawiających się.} (Surah al-Mudathir, 74:48);
4. Szafâ’ah za niektórych którzy zasługują na Piekło, aby do niego nie weszli;
5. Szafâ’ah za tych którzy znaleźli się w Piekle aby z niego wyszli;
6. Jego Szafâ’ah aby ludzie Raju wywyższeni zostali w swych rangach. Ten ostatni rodzaj Szafâ’ah jest ogólny dla Proroka [Muhammada] i innych Proroków, ludzi bogobojnych, aniołów oraz dla dzieci które zmarły gdy były małe.
Szafâ’ah to obejmuje jedynie ludzi którzy trzymali się Tauhiidu (czci Jedynego Boga). Jeżeli chodzi o grzesznych ludzi Tauhidu którzy wejdą do piekła, to nie pozostaną w nim, lecz będą z niego wydobyci po tym jak zostali oczyszczeni. Potwierdzone zostało w Sahih od Proroka że grzeszni z nich umrą w piekle, i wydobyci zostaną jako węgiel. Następnie odrosną na nowo (w Raju) na brzegu rzeki. (Szarh ul-Aqîdah al-Wâsitiyyah, str. 73)