٣ IHSAN | doskonałość

Puste gadanie

Imâm Abul-Ma’âlî Al-Qazwînî (zm. 699H, rahimahullâh)
źródło: Mukhtasar Shu’ab-ul-Imân (streszczenie książki „rozgałęzienia wiary”, autorstwa Imâma Abu Bakr Ahmad Ibn al-Husayn Al-Bayhaqi (zm. 458H, rahimahullâh)

Allâh Wzniosły Błogosławiony powiedział co znaczy:
{Szczęśliwi są wierzący, którzy są pokorni w swoich modlitwach, którzy się odwracają od pustej gadaniny} (Surah al-Mu’minûn, 23:1-3)

{I ci, którzy nie zaświadczają fałszu, a kiedy przechodzą obok pustej gadaniny, to przechodzą z godnością} (Surah al-Furqân, 25:72)

{A kiedy słyszą pustą gadaninę, odwracają się od niej, mówiąc: „Do nas należą nasze działania, a do was należą wasze działania. Pokój wam! My nie pragniemy ludzi nieświadomych.”} (Surah al-Qasas, 28:55)[1]

„Pusta gadanina” (laghł) to próżna i nieistotna mowa, nie trzymająca się żadnego sensu. Nie przynosi ona żadnej korzyści osobie która się jej oddaje, a wręcz przeciwnie, może jej jedynie przynieść nieszczęście.

`Ali (radiallahu `anhu) przekazał, że Wysłannik Allâha (sal allahu `alejhi ła sallam) powiedział,
„Częścią poprawnej praktyki Islamu, jest aby człowiek pozostawił to co go nie dotyczy.” (At-Tirmidhi, Ibn Madżah)

Dhu’l-Nûn powiedział,
„Ktokolwiek kocha Allâha żyje zgodnie z prawdą, a ktokolwiek przychyla się do czegoś innego psuje swój umysł. Głupiec przychodzi i odchodzi, przywiązując uwagę to pustoty, natomiast inteligentny człowiek skrupulatnie bada swe myśli.”[2]


[1] Allâh objawił także co znaczy:

{Człowiek nie wypowie ani jednego słowa, które by nie dotarło do będącego przy nim nadzorcy.} (Surah Qâf, 50:18)

[2] Szeich Muhammad ibn Sâlih al-Uthaimîn powiedział:
„Niezbędne dla ucznia (tâlib-ul-`ilm) jest, aby chronił swój czas przed marnowaniem. A marnowanie czasu ma wiele form: Po pierwsze, oddalenie się od zapamiętywania i rewidowania tego co czytał. Po drugie: Siedzenie z przyjaciółmi i wdawanie się w próżną i daremną gadaninę która nie przynosi żadnych korzyści.” (Kitâb ul-`Ilm, str. 204)

Imâm Ahmad bin Hanbal (zm. 241H, rahimahullâh) powiedział:
„Wystrzegaj się aby nie mówić o czymś, o czym uczeni przed tobą nie mówili.” (Przekazał Ibn ul-Qaiyym w I’lâmul-Muwaqi’în, 4/266)

Layth Ibn Abî Sulaim z autorytetu Abî Dża`far powiedział:
„Nie siadaj z ludźmi którzy skłonni są do kontrowersji, gdyż zaprawdę oni wdają się w próżne dyskusje na temat Ayât (znaków, wersetów) Allâha.” (Tafsîr At-Tabarî, 2/229)

Abu Hurayrah (radiallahu `anhu) przekazał że Wysłannik Allâha powiedział:
„Pod koniec mojej Ummy (wspólnoty, społeczeństwa) pojawią się ludzie którzy będą mówić o rzeczach o których nigdy wcześniej nie słyszałeś, ani twoi przodkowie o nich nie słyszeli, zatem wystrzegaj się ich.” (Muqadimah Sahîh Muslim, 1/17)