٢ IMAN | wiara

Jeśli ktoś popada w niewiarę z ignorancji

Imâm Muhammad bin Sâlih bin ´Uthaymîn
źródło: Szarh al-Qawâ´id al-Muthlâ, str. 374-375

Uznanie kogoś za niewiernego (Kâfir), lub grzesznika (Fâsiq), nastaje jedynie po tym jak człowiek ten dowiedział się o prawdzie. Zanim to nastanie, nie uznaje się go ani za niewiernego ani za grzesznika.

Jeśli chodzi osoby które nie są muzułmanami, ponieważ nie słyszeli o Islamie, to nie mówimy o nich że są muzułmanami*. Uznajemy ich za innowierców i jako takich ich traktujemy. Będą oni jednak osądzeni przez Allaha w Dniu Sądu Ostatecznego.

Co do tych którzy wyznają Islam, i mieszkają w krajach muzułmańskich, lecz popadają w niewiarę (Kufr) z powodu niewiedzy, traktujemy ich jako muzułmanów, mimo że popadają w niewiarę. Tak jest, ponieważ przypisują się do Islamu, a popadają w niewiarę lub grzechy z powodu ignorancji.

Przykładem jest człowiek który żyje wśród ludzi którzy palą papierosy lub golą brodę. Nigdy nie słyszał o tym że palenie papierosów lub golenie brody jest zakazane. Nie mówimy, że jest grzesznikiem (Fâsiq) ponieważ prawda do niego nie dotarła.

Innym przykładem jest osoba która mieszka wśród czcicieli grobów, którzy odwiedzają groby świętych i bogobojnych, prosząc ich o różne rzeczy. Osoba ta nigdy nie słyszała o tym, że religia tego zakazuje. Nie uznajemy go za niewiernego, gdyż jest Muzułmaninem który wierzy że jego uczynek dozwolony jest w religii.

Tak więc jasne jest, że niewierni oraz ci którzy popadają w niewiarę dzielą się na dwie grupy:
1 – osoba która popada w niewiarę, i wyznaje chrześcijaństwo lub inną religię. Osoba ta jest niewierna, wewnętrznie i zewnętrznie.
2 – osoba która popada w niewiarę, lecz nie uznaje tego za niewiarę. Uznaje się za muzułmanina zewnętrznie i wewnętrznie. Wierzy że jego czyn nie wyklucza go z Islamu. Tak więc nie staje się niewiernym.

* Osoby takie określa się mianem [ahl-ul-fatrah]. Są to ludzie do których nie dotarło przesłanie proroków. Szeich Nâsir-ud-Dîn al Albâni (rahimahullâh) powiedział: „Terminem [ahl-al-fatrah] określa się każdą osobę, do której nie dotarło [da’uah] – przesłanie Islamu – w taki sposób, w jaki został on przesłany przez [szari`ah]. Rzeczą niemożliwą jest jednak, zidentyfikowanie każdej osoby jako tej, która przynależy do [ahl-ul-fatrah]. Po pierwsze nie jest to możliwe, albowiem wykracza poza możliwości człowieka; po drugie, nie zostali oni zidentyfikowani w Koranie ani Sunnie.”
(Kaseta audio, 'Ahl-ul-Fatrah’ nr. 363, Abu Layla al-Athari)

więcej:
› Ignorancja a Niewiara
› Szarh-us-Sunnah, nr. 49