Ibn Radżab al-Hanbali
(zm. 795H – rahimahullah)
źródło: Dżâmi´-ul-´Ulûm wal-Hikam, str. 517-519

 

Lekarz Ibn Masuyah powiedział na temat Hadisu, o napełnianiu żołądka 1/3 jedzeniem, 1/3 napojem, i zostawienia 1/3 na powietrze, że gdyby ludzie postępowali zgodnie z tymi słowami, to choroby trzymały by się od nich z dala, a szpitale i apteki by zbankrutowały.

Główny lekarz Arabów, Abul-Harith powiedział że dieta jest przywódcą medycyny, otyłość zaś jest przywódcą chorób.

Salamah bin Sa’id powiedział:
„Osoba z dużym brzuchem podlega krytyce, tak samo jak (jawny) grzesznik.”

Ibn Sirin przekazał, że pewien człowiek przyszedł do Ibn 'Umara i spytał:
„Prznieść ci 'Dżawarisz’? Ibn 'Umar spytał: „A co to jest?” Odpowiedział mu, „To pomaga w trawieniu.”

Ibn 'Umar rzekł: „Nie czułem się najedzony przez 4 miesiące. To nie dlatego że nie mogę się najeść, ale widziałem ludzi którzy byli bardziej głodni niż najedzeni.”

Niektórzy uczeni uważali, że ten kto ma nadwagę zobowiązany jest ustalić czas na to by schudnąć.

Niektórzy uczeni mawiali: Jeśli masz duży brzuch, powinieneś traktować siebie jak inwalidę, dopóki nie zeszczuplejesz.

Al-Hasan al-Basri powiedział:
„Jedzenie było próbą waszego Ojca Adama, będzie też i waszą próbą, aż do Dnia Ostatecznego.”

Abu 'Imran al-Dżuni powiedział:
„Ten kto chce by serce jego było oświetlone, niechaj mało je.”