W oparciu o: Tafsir ibn Kathir, Tafsir as-Saadi
[ link ]

Jeden z muzułmańskich intelektualistów napisał:

Nie trzeba być geniuszem żeby zobaczyć, że wszystkie nasze problemy są wynikiem tego, że nie mamy Państwa muzułmańskiego, które opiekowało by się nami. Naprawdę nie trzeba być geniuszem.

Pytałem tego autora osobiście, czy ma jakiekolwiek dowody (Koran i Sunnah) na to stwierdzenie, jednak dowodów tych nie był w stanie przestawić. Zobaczmy zatem co powiedział Allâh, Jego Posłaniec i Uczeni Ludzi Sunny na temat naszych problemów.

Koran

{A Allâh obiecał tym spośród was, którzy uwierzyli i którzy czynili dobre dzieła, iż da im panowanie na ziemi[1], tak jak dał panowanie tym, którzy byli przed nimi. I On umocni ich religię, którą dla nich wybrał, i zamieni ich obawę w bezpieczeństwo. Oni będą Mnie czcić, nie dodając Mi niczego za współtowarzyszy. A ci, którzy nadal pozostaną niewiernymi, to ludzie bezbożni!} (Surah an-Nûr, 24:55)

{A jeśliby mieszkańcy tych miast uwierzyli i byli bogobojni, to otwarlibyśmy dla nich z pewnością błogosławieństwa nieba i ziemi. Lecz oni uważali za kłamstwo, więc pochwyciliśmy ich za to, co oni zarobili.} (Surah al-Ar’âf, 7:96)

{Każde dobro, które cię spotyka, pochodzi od Allaha. A każde zło, które cię dosięga, pochodzi od ciebie samego.} (Surah an-Nisâ’, 4:79)

{A jeśli dosięgnie was jakieś nieszczęście, to za to, co zarobiły wasze ręce. Lecz On przebacza wiele.} (Surah asz-Szûrâ, 42:30)

{My doświadczymy was nieco strachem, głodem i utratą dóbr, życia i owoców. Głoś radosną wieść cierpliwym! Tym, którzy – kiedy dosięgnie ich nieszczęście – mówią: „Zaprawdę, do Boga należymy, i zaprawdę, do Niego powrócimy!” Oto ci, nad którymi jest błogosławieństwo ich Pana i Jego miłosierdzie! Tacy są prowadzeni drogą prostą!} (Surah al-Baqarah, 2:155-156)

Allâh wolny od wszelkich wad powiedział także:

{Pojawiło się zepsucie na lądzie i na morzu przez to, co zdziałały ręce ludzi, żeby On mógł im dać zakosztować część tego, co oni uczynili. Być może, oni się nawrócą!} (Surah ar-Rûm, 30:41)

Sunnah

Wysłannik Allaha (sall Allahu `alejki wa sallam) powiedział:

„Narody się do was dobiorą tak jak ludzie dobierają się do jedzenia przy stole.” Spytano go: „Czy to z powodu tego, że będzie nas wtedy niewielu?” Odpowiedział im: „Raczej będzie was wtedy wielu, ale będziecie jak piana na rzece. A Allah usunie bojaźń z serc waszych wrogów przed wami, a w waszych sercach umieści ’łahn’ (słabość).” Ktoś spytał się: „O Wysłanniku, co to jest ’łahn’?” Powiedział: „Umiłowanie tego świata i znienawidzenie śmierci.” (Sahih: Przekazał Abu Dawûd (no.4297), Ibn ’Asâkir w Târîkh Dimashq (2/97/8) i inni. Potwierdzone przez al-Albânî w as-Sahihah (no.958))

Pewnego dnia Prorok zakończył modlitwę wstał i wyszedł. Gdy Ansâr podeszli do niego, uśmiechnął się i powiedział:

„Myślę, że wszyscy słyszeliście o tym, że Abu `Ubaydah z czymś wrócił.” Odpowiedzieli: „Owszem Wysłanniku Allaha.” Powiedział: „Więc radujcie się i spodziewajcie się tego co was ucieszy. Na Allaha, nie obawiam się, że będziecie ubodzy, lecz obawiam się, że świat ten zostanie przed wami otwarty, tak jak został otwarty ludziom przed wami. Będziecie ze sobą o niego rywalizować tak jak ci przed wami o niego rywalizowali; i zniszczy was tak jak zniszczył tych przed wami.” (Przekazał al-Buchari i Muslim)

`Abdullâh ibn `Umar przekazał, że Wysłannik Allaha (sal allahu alejhi ła sallaam) powiedział:

„O emigranci!! Możecie zostać dotknięci pięcioma rzeczami. Niech Allah uchowa abyście mieli ich dożyć.

(i) Jeżeli cudzołóstwo i cudzołożnictwo zostanie rozpowszechnione wiedzcie, że ludzie zaczną doświadczać nowych chorób, których ich przodkowie nigdy nie doświadczali.

(ii) Jeżeli ludzie zaczną oszukiwać przy odważaniu towarów wiedzcie, że zacznie ich napotykać susza i głód, a władcy zaczną ich gnębić.

(iii) Jeżeli ludzie wstrzymają płacenie Zakah wiedzcie, że deszcz przestanie podać, i gdyby nie ze względu na zwierzęta nigdy by już nie padał.

(iv) Jeżeli ludzie złamią swój pakt z Allahem i Jego Wysłannikiem wiedzcie, że Allah ześle im wroga który siłą odbierze część ich majątku.

(v) Jeżeli władcy nie będą rządzić zgodnie z księgą Allaha wiedzcie, że Allah podzieli nich na grupy i sprawi że będą walczyć ze sobą.” (Hadith Hasan: Przekazał Ibn Mâdżiah (no.4019) i Abu Nu’aym w Hilyatul-Auliyâ (8/333-334). Autentyczność tego przekazu została potwierdzona przez Szeicha al-Albânî w as-Sahîhah.)

Abû Dâwûd przekazał w Sunan (nr. 3426):

Od `Abdullâh Ibn `Umar (radiyallaahu ’anhumaa), że Prorok (sall allâhu `alejhi ła sallam) powiedział: „Gdy zaczniecie zajmować się transakcjami opartymi o `înah (lichwę), [gdy] trzymać będziecie się ogonów bydła, [gdy] zadowolicie się rolnictwem i zaniechacie dżihadu, to Allâh pogrąży was w upokorzeniu, i nie usunie tego upokorzenia do póki nie powrócicie do waszej Religii.” (Sahih, Szeich Nâsirud-Dîn al-Albânî potwierdził w as-Sahîhah, nr. 11)

Uczeni Ahl-us-Sunnah

Szeich `Abdul `Azîz bin Bâz powiedział:

„Obowiązkiem muzułmanów, zarówno władców jak i podwładnych, jest powrócenie do Allaha; czczenie tylko i wyłącznie jego; okazanie skruchy za wcześniejsze grzechy i za zaniechanie posłuszeństwa; pośpiech by wypełnić to, co Allâh im nakazał; trzymanie się z daleka od tego co Allâh im zakazał; oraz aby wzajemnie sobie w tym pomagali.

Najważniejsze z tego wszystkiego jest wprowadzenie Świętego Prawa (Szari`ah), sądzenie według niego wśród ludzi we wszystkich kwestiach, powrócenie do wyroków Szari`ah, usunięcie wszystkich przez ludzi wymyślonych ustaw, które przeczą prawom nakazanym przez Allâha; nie sądzenie według tych ustaw, tylko zobowiązanie każdego do sądzenia według Szari`ah.

Obowiązkiem uczonych jest wyuczenie ludzi tak, aby rozumieli swa religię, kultywowanie islamskiej świadomości wśród nich, wspomaganie ich w prawdzie, pomaganie im, aby byli cierpliwi i niezłomni, nakazywali dobra, zakazywali zła; i namawiali władców do tego wszystkiego. Ich obowiązkiem jest także walka ze wszelkimi zgubnymi ideologiami, takimi jak komunizm, socjalizm, nacjonalizm i inne fałszywe ideologie, które sprzeczne są z Szari`ah.

Tylko wtedy, gdy to spełnimy, Allah sprostuje dla Muzułmanów to, co zostało zepsute, obdarzy ich tym, co ich opuściło, przywróci im chwałę; wspomoże ich i da im zwycięstwo nad ich wrogami, oraz da im panowanie na ziemi. Allâh najbardziej Prawdomówny w Swych Słowach powiedział (co znaczy):

{Lecz obowiązkiem Naszym była pomoc wiernym.} (Surah ar-Rûm, 30:4)

I powiedział:

{A Allâh obiecał tym spośród was, którzy uwierzyli i którzy czynili dobre dzieła, iż da im panowanie na ziemi[2], tak jak dał panowanie tym, którzy byli przed nimi. I On umocni ich religię, którą dla nich wybrał, i zamieni ich obawę w bezpieczeństwo. Oni będą Mnie czcić, nie dodając Mi niczego za współtowarzyszy. A ci, którzy nadal pozostaną niewiernymi, to ludzie bezbożni!} (Surah an-Nûr, 24:55)

I powiedział:

{Zaprawdę, My pomożemy Naszym posłańcom i tym, którzy uwierzyli w życiu na tym świecie, w Dniu, kiedy powstaną świadkowie; w Dniu, kiedy nie pomoże niesprawiedliwym ich usprawiedliwienie. Spotka ich przekleństwo, i dla nich będzie nieszczęsna siedziba.} (Surah al-Ghâfir, 40:51-52)” (Szeich `Abdul `Azîz bin Baz, Madżm`û ul-Fatâwaa wa Maqâlâtul-Mutanawwi`ah (1/75-76))

Ibn Abil-`Izz al-Hanafi (zm. 792H rahimahullah) powiedział:

„Zaprawdę, oczyszczenie z grzechów i ogromna nagroda umieszczona jest w cierpliwym znoszeniu tyranii [władców]. Allâh nie dał im władzy nad nami, jak tylko przez to, że nasze uczynki są zepsute – a zapłata jest taka sama jak uczynki. Powinniśmy, zatem dokonywać wszelkiego wysiłku szukając przebaczenia Allaha, okazać skruchę, i sprostować nasze uczynki… Jeśli zatem podwładni pragną końca ucisku gnębiących władców, to niech sami zaprzestaną uciskać samych siebie [poprzez grzechy i nieposłuszeństwo].’’ (Szarhul-`Aqîdatit-Tahâwiyyah [eng. trans.] str. 382)

Imam ibn-ul-Qaiyym powiedział:

„Zastanów się nad mądrością Allâha, w tym, że uczynił królów, władców i przywódców takimi samymi jak ich podwładni. To tak jakby uczynki poddanych ujawniały się w postępowaniu królów i władców. Jeżeli ludzie są prostolinijni, to ich władcy są prostolinijni, gdy jednak ludzie się odstępują, to ich władcy także odstępują od drogi prostej. Jeżeli uciskają [siebie i innych], to władcy także będą ich uciskać, i jeżeli spiskują i stosują podstępy, ich władcy zachowywać będą się tak samo, i jeżeli podwładni przeszkadzać będą w stosowaniu praw Allâha i nie będą szanować praw między sobą, to ich władcy tak samo będą powstrzymywać prawa Allâha i nie będą szanować Jego praw względem innych. Jeżeli poddani odbierać będą słabym tego do czego nie mają prawa, to tak samo władcy odbierać będą swym podwładnym to do czego nie mają prawa przez podatki i inne opłaty. Wszystko co podwładni odbierają słabym, królowie także odbierać im będą siłą. Tak więc postępowanie podwładnych ujawnia się w postępowaniu Króli i Władców.

I nie jest częścią Boskiej Wiedzy, aby nad grzesznikami i złoczyńcami panował kto inny jak im podobni.

Zatem gdy pierwsza generacja muzułmanów była najlepszą wspólnotą, i najbardziej bogobojną, tacy też byli jej władcy. Gdy ich uczynki zostały splamione, [Allâh] umieścił nad nimi zepsutych władców.” (Miftah Dâr is-Sa’âdah, (2/177) Dâr Ibn Affan)

Imam `Abdul-`Azîz Bin Bâz powiedział:

„Nie ma żadnej wątpliwości, co do tego, że grzechy oraz oddalenie się od prawidłowej Islamskiej `aqidah (wiary) – zarówno w mowie jak i w praktyce – należą do największych powodów, dla których kryzys i nieszczęścia spotykają Muzułmanów.

Zatem obowiązkiem przywódców Muzułmańskich – Uczonych, władców i innych – jest aby z troską podchodzili do wszelkiego rodzaju klęsk i nieszczęść które mają miejsce, aby napominali i przestrzegali ludzi, oraz aby wytłumaczyli im w co popadli.

Także ci, którzy mają władzę – z uczonych i władców – powinni służyć dobrym przykładem, bogobojną postawą, i powinni omawiać przyczyny, dla których Allâh zsyła kary i gniew; powinni wyleczyć ten stan poprzez taubah (skruchę), istighfâr (szukając przebaczenia Allâha) i sprostowanie postępowania. Reszta Ummy (wspólnoty) pójdzie wtedy w ich ślady, ponieważ przewodnictwo Uczonych, i mądrość władców – jeżeli jest właściwe i prostolinijne – ma jedno z największych wpływów, jeżeli chodzi o spełnienie obowiązków.

Jeżeli jednak muzułmanie przyzwyczają się do grzechów i będą z tego zadowoleni, a ci którzy nad nimi mają władzę i autorytet nie będą starać się ich powstrzymać, wtedy gniew Allâha szybko zstąpi na wspólnotę. A gdy Jego gniew zstępuje, pojawia się Jego kara, która obejmuje zarówno ludzi grzesznych jak i jemu posłusznych, przed czym szukamy schronienia u Allâha. Allâh powiedział o tym (znaczenie):

{Wystrzegajcie się al-fitnah (próby, nieszczęścia, klęski, niezgoda), które dosięga nie tylko tych z was którzy czynią źle.} (Surah al-Anfâl, 8:25)

Abu Bakr przekazał, że Prorok (sal allahu `alejhi ła sallam) powiedział:

„Gdy ludzie dostrzegają jakieś zło, i nie starają się go zmienić, wtedy Allâh wszystkich ich ogarnie karą.” (Przekazał at-Tirmidhî (no. 2168), Sahih)

Allâh powiedział także:

{Zaprawdę, Bóg nie zmienia tego, co jest w ludziach, dopóki oni sami nie zmienią tego, co jest w nich!} (Surah ar-Ra’d, 13:11)” (Madżmû ul-Fatâuâ wa Maqâlatul-Mutanauui`ah (4/134-139))

Al-Hâfidh Ibn Kathîr (zm. 774H rahimahullâh) komentując Surah an-Nûr, 24:55 powiedział:

„Słowa Allaha: {…A ci, którzy nadal pozostaną niewiernymi, to ludzie bezbożni!} znaczą: ktokolwiek wykracza poza posłuszeństwo względem Allaha po tej obietnicy, wykroczył poza Nakazy swego Pana, i samo to jest wystarczająco wielkim grzechem. Towarzysze Wysłannika byli najbardziej posłusznymi i prostolinijnymi ludźmi po Proroku, wykonując Nakazy Allaha, a ich zwycięstwo było według tego. Towarzysze Proroka wywyższyli Słowa Allaha ponad wszystko, więc Allah wspomógł ich tak, że obezwładnił dla nich resztę ludzi i ich kraje.

Gdy ludzie, którzy nastąpili po Towarzyszach Proroka zaniechali posłuszeństwa części Nakazów Allaha, to również ich zwycięstwo zostało wstrzymane.” (Tafsîr Qur`ânul-`Adhîm, 3/311-313)

Szeich `Abdur-Rahmân as-Sa’di (zm. 1376H rahimahullâh) powiedział:

„Zatem najwspanialsi tej Wspólnoty łączyli wiarę i dobre uczynki tak jak nikt inny, więc Allah umocnił ich na ziemi, dał im panowanie nad ludźmi, i obdarzył zwycięstwem nad wschodem i zachodem. Osiągnęli pełne bezpieczeństwo i całkowite panowanie – i jest to jeden z zadziwiających znaków Allaha.

I to jest prawdą aż po Dzień Ostateczny – tak długo jak muzułmanie łączą wiarę i dobre uczynki – to obietnica Allaha zapewne się spełni. Zaprawdę, Allah zezwala jedynie, aby muzułmanie byli pokonani i upokorzeni przez niewiernych i hipokrytów, gdy zaniedbują Wiarę i dobre uczynki.” (Taysîrul-Karimir-Rahmân, 4/123)

Konkluzja

To nie państwo opiekuje się muzułmanami, tylko Allâh Wzniosły i Błogosławiony się nimi opiekuje, wspomaga ich, daje im bogobojnych władców, tak długo jak trzymają się Jego religii, tak długo jak celem ich jest życie ostateczne, tak długo jak czczą tylko i wyłącznie Jego. Jeśli zaś odwracają się od Jego religii, zezwala On na ich upokorzenie, być może się nawrócą.

---

[2] Józef Bielawski przetłumaczył li-yastakhlifannahum {uczyni ich namiestnikami}, jednak słowo namiestnik wg. Encyklopedii PWN znaczy: „osoba sprawująca władzę na jakimś terenie w imieniu lub w zastępstwie panującego”. Tłumaczenie to jest o tyle błędne, że nikt nie zastępuje panowania Allaha na ziemi. Słowo Khilâfah oznacza tyle, co następstwo (naród po narodzie, generacja po generacji; zob. Koran 2:30, 38:26), namiestnictwo, panowanie, władza.