Autor: Imam Ahmad bin Hanbal (zm. 241H)
Źródło: Foundations of the Sunnah // online-pdf (english)
38. Najlepsi z tej wspólnoty (ummah) po Proroku (sall allahu alayhi wa sallam) to Abu Bakr as-Siddiq, następnie 'Umar ibn al-Khattab, następnie 'Uthman bin Afffân.
39. Dajemy pierwszeństwo tym trzem, tak jak Towarzysze Wysłannika dali im pierwszeństwo. Nigdy nie różnili się co do tego1.
40. Następnie, po nich trzech, jest pięciu Towarzyszy zgromadzenia (Szûrâ): 'Ali ibn Abi Talib, az-Zubair, Talhah, 'Abdur-Rahman ibn 'Auf i Sa’d ibn Abi Waqqas. Każdy z nich był odpowiednim kandydatem na Kalifa, i każdy z nich był przywódcą (Imamem).
41. W tej kwestii bierzemy pod uwagę hadith przekazany przez Ibn 'Umara, 'Gdy żył Wysłannik a jego towarzyszy było wielu, uznawaliśmy Abu Bakra, następnie 'Umara, następnie 'Uthmana – a dalej milczeliśmy2.
42. Następnie, po tych pięciu towarzyszach zgromadzenia, to ludzie którzy walczyli w bitwie Badr z emigrantów (Muhadżirun). Następnie ci którzy walczyli w bitwie Badr z pomocników (Ansar), spośród towarzyszy Wysłannika Allaha (sall alahu alayhi wa sallam), [a stopień każdego z nich] w zależności od emigracji i pierwszeństwa [w religii].
43. Następnie, najlepsi spośród ludzi po nich, to reszta towarzyszy Proroka (sall allahu alayhi wa sallam), generacja wśród której został zesłany. Każdy kto mu towarzyszył, rok, miesiąc, dzień, godzinę czy choćby go ujrzał, ten jest jego towarzyszem3.
44. Poziom jego towarzystwa zależy od ilości czasu spędzonego z Prorokiem, od tego ile od niego słyszał i jak dużo go widział.
1 Siddiq Hasan Khan (zm. 1307H – rahimahullah) powiedział, „…ktokolwiek odrzuca Kalifat któregokolwiek z nich – ten jest bardziej zbłąkany niż osioł…”
(Qatfuth-Thamr fi Bayani’-Aqidati-Ahlil-Athar, str. 99)
2 Przekazał al-Buchari (3655 i 3697), Abu Dawud (4627 i 4628), at-Tirmidhi (3707), Ibn Madżah (106) i inni.
3 Ibn al-Madini (zm. 234H – rahimahullah) powiedział,
„Każdy kto towarzyszył Prorokowi, jeśli choćby nawet przez godzinę w ciągu dnia, ten jest jego Towarzyszem.”
Uczeń Ibn al-Madiniego, Imam al-Buchari powiedział, „Każdy z Muzułmanów, kto towarzyszył Prorokowi, bądź go ujrzał, ten jest jego Towarzyszem (sahabi).” (Sahih al-Buchari, 7/1, Fath).