Opracował: Abu Anas
Pogląd ten jest poglądem Szeicha Islamu Ibn Tayimiyah (Dar’u Ta’arud al `Aql wa al Naql. tom. 8); Ibnul-Qaiyym (al-Asqalâni, Fathul Bari, str. 198); al-Qurtubi (Al-Dżâmi`u al-Ahkâm al-Qur`ân, str. 25.); Imama an-Nawawi, oraz innych wybitnych uczonych)

Jedynym grzechem którego Allâh nie wybacza to przypisywanie Mu współtowarzyszy w jakikolwiek sposób.

{Oto, zaprawdę, kto daje Bogu współtowarzyszy, temu Bóg zabronił wejścia do Ogrodu! Jego miejscem schronienia będzie ogień. A niesprawiedliwi nie będą mieli żadnych pomocników!} (Surah al-Mâ’idah, 5:72)

{Zaprawdę, Bóg nie przebacza tym, którzy Jemu dodają współtowarzyszy, podczas gdy On przebacza, komu chce, mniejsze grzechy.} (Surah an-Nisâ’, 4:48)

Grzech ten uniemożliwia wejście do raju, jeżeli osoba, która się go dopuszcza nie okaże skruchy i nie powróci do Boga z czystą wiarą przed śmiercią.

Człowiek zna już tauhid (szczery monoteizm) dzięki wierze pre-egzystencjonalnej, jak również przez swą ziemską fitrah (wrodzoną wiarę).

Allah mówi w Koranie co znaczy:
{I oto wziął twój Pan z lędźwi synów Adama – ich potomstwo, i nakazał im zaświadczyć wobec samych siebie: „Czy Ja nie jestem waszym Panem?” Oni powiedzieli: „Tak! Zaświadczamy” – abyście w Dniu Zmartwychwstania nie powiedzieli: „Nie byliśmy tego świadomi.”} (Surah al-A’raf, 7:172)

Ibn Abbas przekazał, że Prorok sal allahu `alayhi wa sallam powiedział, co znaczy:
„Gdy Allâh stworzył Adama, przyjął od niego przysięgę w [miejscu zwanym] Na`mân, w dniu `Arafah. Następnie Allâh rozprzestrzenił przed Sobą potomstwo Adama które ma się narodzić aż po koniec świata, generację za generacją, i od nich także przyjął przysięgę. Allâh spytał ich: 'Czy Ja nie jestem waszym Panem?’ Oni odpowiedzieli: 'Tak, świadczymy o tym.'” (Zebrał Imam Ahmad, Sahih wg. Al-Albani/Silsalah Al-Hadith as-sahih. tom.4 str.158 nr.1623)

Prorok powiedział także:

„Każdy noworodek rodzi się w stanie fitrah. Następnie jego rodzice czynią z niego Żyda, Chrześcijanina lub Maga” (Sahih Muslim, księga Qadar)

Fitrah jest wrodzonym stanem dobra, wrodzonym szczerym monoteizmem. Prorocy zesłani zostali po to aby napomnieć ludzkość o tauhid. Wybór należy jednak do każdego z osobna jak sugeruje następujący werset:

{Zaprawdę, to jest napomnienie! Przeto kto chce, niech podejmie drogę do swojego Pana.} (Surah Al-Insan, 76:29)

Wiedzę o Boskich prawach objawionych, metodologii czci i oddania, człowiek nabyć może poprzez szari`ah, która oparta jest na boskim objawieniu oraz nauce Proroków. Ponieważ każdy człowiek obdarzony jest wrodzoną wiedzą o tauhid, odpowiedzialny jest za swą wiarę w Allâha właśnie z powodu fitrah. Nie każda zaś dusza odpowiedzialna będzie za nie praktykowanie szari`ah, ponieważ wiedza o niej nabyta zostaje jedynie przez tych, którzy otrzymali przesłanie Boskich objawień i nauki Proroków.

Rozróżnienie pomiędzy wrodzoną wiedzą o tauhid (w co wchodzi wiedza o dobru i złu), oraz nabytą wiedzą o szari`ah (w co wchodzi wiedza o tym co dozwolone a co nie) jest istotne ze względu na ich prawne implikacje.

Bałwochwalcy, czyli osobie która narusza tauhid, nie zostanie wybaczony politeizm, bez względu na to czy otrzymał on przesłanie Islâmu czy nie. Z kolei praktykowanie szari`ah wymagane jest jedynie od Muzułmanów, podczas gdy nie-Muzułmanie (którzy nie otrzymali przesłania Islâmu) nie są zobowiązani przestrzegać tego nakazu. Nie praktykowanie szari`ah może być wybaczone komuś kto nie otrzymał przesłania Islâmu, lecz odrzucenie tauhidu nie zostanie nikomu wybaczone. Muzułmanin zatem odpowiedzialny będzie za tauhid i szari`ah.