Imâm ´Abdur-Rahmân al-Dżauzî
źródło: „Talbîs Iblîs” str. 24-38 (ang. tłumaczeniePDF)

Pierwszym i najgorszym Charydżytą był Dhûl-Khuwaysarah.

Abû Sa`îd al-Khudrî powiedział, „`Alî bin Abî Tâlib posłał Wysłannikowi Allaha rudę złota okrtyą kolorową skórą z Jemenu, i rozdzielił to między czterema osobami: Zayd bin al-Khayl, al-Aqra’ bin Hâbis, `Uyaynah bin Hisn i `Alqamah bin `Ulâthah. Jeden z Sahabów (towarzyszy Proroka) ogłosił, że on bardziej na to załuguje niż oni. Gdy wieść o tym dotarła do Proroka (صلى الله عليه وسلم), powiedział,

„Nie ufacie mi, a ufa mi On (Allâh) z ponad niebios? Objawienia do mnie przychodzą dniem i nocą.”

Wtenczas wstał pewien człowiek, o głęboko osadzonych oczach, wysokich kościach policzkowych, wystającym czole, o gęstej brodzie i z ogoloną głową i powiedział,

„Muhammad! Bój się Allâha!”

Prorok (صلى الله عليه وسلم) odwrócił się do niego i powiedział,

„Biada tobie! Czyż nie ja boję się Allâha najbadziej?”

Człowiek ten wtedy odszedł. Khâlid bin al-Walîd wstał na równe nogi i powiedział,

„Wysłanniku Allaha, ściąć mu głowę?”

Prorok odpowiedział,

„Być może on przestrzega modlitwy.”

Na to Khâlid odpowiedział,

„Może ten, kto przestrzega modlitwy mówi coś, czego nie ma w swym sercu?”

Prorok odpowiedział,

„Nie zostałem zesłany po to, aby przeglądać ludzkie serca, ani po to aby rozpruwać im brzuchy.”

Następnie spojrzał na człowieka który odszedł i powiedział,

„Z jego potomstwa powstaną ludzie, którzy czytać będą Qur`ân, lecz nie przejdzie im przez gardło. Przetargną przez religię tak jak strzała przeciera przez przez tarczę.” (al-Buchârî i Muslim)

Człowiek ten zwany był Dhûl-Khuwaysarah at-Tamîmî, i uznawany jest za pierwszego Charydżytę który się pojawił w Islamie. Źródłem jego choroby, było to iż preferował swoją własną opinię, nad opinią Proroka (sall allahu `alejhi ła sallam). Gdyby tylko zaczekał na to co prorok miał do powiedzenia, to zrozumiłaby że nie można wywyższać niczyjej opinii nad opinią Wysłannika Allaha (sall allahu `alejhi ła sallam). To właśnie potomkowie (w sposobie myślenia i swych doktrynach, a nie jego krewni) tego człowieka później wzniecili bunt przeciwko czwartemu kalifowi, `Alî bin Abî Tâlib.

dalsza historia | „Sąd należy jedynie do Allaha.” – powstanie sekty Charydżytów