Ibn Taimiyyah
źródło: al-Minhadż, 5/240-244

Gdy Salaf mówią, że ten kto wierzy w coś co neguje Islam staje się niewiernym (kafir), to jest to ostrzeżenie. Nie należy przez to rozumieć, że każdy kto w to coś wierzy staje się niewiernym, gdyż możliwe jest że zapłątał się w to z powodu niewiedzy lub błędnego zrozumienia.

Nie ma ani jednej grupy, z pośród tych 72 zbłąkanych sekt, w której by nie było wielu wierzących (mu’min, muslim), którzy są [tylko] zbłąkani i grzeszą.

Charydżyci zaś uznają każdego kto nie jest z nimi za niewiernego. Ich kraj jest dar-ul-islam, a wszystko inne to dar-ul-kufr.

Są gorsi od bandytów, gdyż bandyci walczą o majątek. Dadzą ci spokój jeśli dasz im pieniądze. Charydżyci zaś walczą dla religii, i zmuszają cię abyś zostawił to co potwierdzone z Księgi (Koranu) i Sunny oraz idżma’ (zgody) Sahaba, dla ich innowacji.

Mimo to 'Ali nie powiedział że Charydżyci są niewiernymi ani hipokrytami.

Zobacz też: Uznanie niewiary konkretnej osoby, takfir